نصب

نصب

الزامات سرور

فریمورک لاراول الزامات خیلی کمی دارد. البته، تمام این الزامات توسط ماشین مجازی Homestead لاراول برآورده می‌شوند، بنابراین، استفاده از Homestead به عنوان محیط توسعه لاراول به صورت لوکال به شدت توصیه می‌شود.

با این حال؛ اگر از Homestead استفاده نمی‌کنید، اطمینان حاصل کنید که سرور شما الزامات زیر را برآورده می‌کند:

• حداقل ورژن PHP 7.1.3
• اکستنشن OpenSSL PHP
• اکستنشن PDO PHP
• اکستنشن Mbstring PHP
• اکستنشن Tokenizer PHP
• اکستنشن XML PHP
• اکستنشن Ctype PHP
• اکستنشن JSON PHP

نصب لاراول

لاراول برای مدیریت وابستگی‌ها از کامپوزر استفاده می‌کند. بنابراین، قبل از استفاده از لاراول، اطمینان حاصل کنید که کامپوزر روی ماشین شما نصب شده است.

به وسیله نصب کننده لاراول

ابتدا، با استفاده از کامپوزر، لاراول را نصب کنید:

composer global require "laravel/installer"

دایرکتوری composer/vendor/bin را در متغییر $PATH قرار دهید، در نتیجه سیستم، محل قرار گرفتن فایل اجرایی لاراول را می‌داند. بسته به سیستم عامل شما، این دایرکتوری در مکان‌های مختلفی قرار می‌گیرد؛ با این حال، برخی از محل‌های متداول شامل موارد زیر هستند:

• مک‌اواس: در $HOME/.composer/vendor/bin
• توزیع‌های گنو/لینوکس: در $HOME/.config/composer/vendor/bin

هنگامی که نصب انجام شد، کامند laravel new آخرین نسخه لاراول را در دایرکتوری مشخص شده نصب می‌کند. برای نمونه، کامند laravel new blog یک دایرکتوری با نام blog می‌سازد و آخرین نسخه لاراول را به همراه تمام وابستگی‌های آن نصب می‌کند:

laravel new blog

به وسیله دستور Create-Project کامپوزر

روش دیگر نصب لاراول، اجرای کامند create-project کامپوزر در ترمینال است.

composer create-project --prefer-dist laravel/laravel blog

سرور توسعه لوکال

اگر PHP را به صورت لوکال نصب کرده‌اید و می‌خواهید از سرور توسعه داخلی PHP برای سِرو (serve) کردن اپلیکیشن خود استفاده کنید، می‌توانید از دستور serve آرتیسان استفاده کنید. این دستور یک سرور توسعه در http://localhost:8000 را ارائه می‌دهد:

php artisan serve

البته، گزینه‌های توسعه لوکال قدرتمندتری به وسیله Homestead و Valet در دسترس هستند.

پیکربندی

دایرکتوری پابلیک

بعد از نصب لاراول، باید روت وب / داکیومنت سرور را به عنوان دایرکتوری public قرار دهید. فایل index.php در این دایرکتوری به عنوان فرانت کنترلر وظیفه هندل کردن تمامی ریکوئست‌های وارده به اپلیکیشن را به عهده دارد.

فایل‌های کانفیگ

تمام فایل‌های کانفیگ فریمورک لاراول در دایرکتوری config نگهداری می‌شوند. همه آپشن‌ها مستند شده است، در صورت تمایل نگاهی به فایل‌ها بیاندازید و با آپشن‌های در دسترس آشنا شوید.

پرمیشن‌های دایرکتوری

پس از نصب لاراول، احتمالا نیاز به سِت کردن برخی پرمیشن‌ها است. دایرکتوری‌های داخل دایرکتوری‌های storage و bootstrap/cache باید مجوز نوشتن (writable) توسط سرور را داشته باشند وگرنه لاراول اجرا نخواهد شد. اگر از ماشین مجازی Hoemstead استفاده می‌کنید، این پرمیشن‌ها پیش از این سِت شده‌اند.

کلید اپلیکیشن

کار بعدی که پس از نصب لاراول باید انجام دهید، تنظیم کلید اپلیکیشن با مقداردهی یک استرینگ رندوم است. اگر لاراول را با کامپوزر یا نصب کننده لاراول نصب کرده‌اید، این کلید قبلا به وسیله کامند php artisan key:generate سِت شده است.

در حالت عادی، این استرینگ باید 32 کاراکتر طول داشته باشد. کلید در فایل محیط .env می‌تواند سِت شود. اگر هنوز نام فایل .env.example را به تغییر .env نداده‌اید، باید همین حالا انجامش دهید. اگر کلید اپلیکیشن سِت نشده باشد، سشن‌های کاربران و سایر داده‌های انکریپت شده امن نخواهند بود.

کانفیگ‌های اضافی

لاراول تقریبا به هیچ کانفیگ دیگری نیاز ندارد و آماده به کار است. مختار هستید که توسعه را شروع کنید! گرچه، ممکن است بخواهید فایل config/app.php و داکیومنت آن را بازبینی کنید. آپشن‌های مختلفی مانند زمان محلی (timezone) و محلی‌سازی (locale) جزو آپشن‌های این فایل هستند که شاید بسته به اپلیکیشن خود بخواهید آن‌ها را تغییر دهید.

همچنین ممکن است بخواهید چند کامپوننت‌های دیگر لاراول را نیز کانفیگ کنید، از جمله:

• کش
• دیتابیس
• سشن

کانفیگ وب سرور

URLهای کاربرپسند

آپاچی

لاراول دارای فایل public /.htaccess است که برای ساخت URLها بدون وجود index.php در مسیر استفاده می‌شود. قبل از سِرو لاراول با آپاچی، مطمئن شوید که ماژول mod_rewrite فعال باشد، در این صورت فایل .htaccess توسط سرور پذیرفته می‌شود.

اگر فایل .htaccess ارائه شده همراه لاراول با آپاچی شما کار نمی‌کند، جایگزین زیر را امتحان کنید:

Options +FollowSymLinks
RewriteEngine On

RewriteCond %{REQUEST_FILENAME} !-d
RewriteCond %{REQUEST_FILENAME} !-f
RewriteRule ^ index.php [L]

Nginx

اگر از Nginx استفاده می‌کنید، دستور زیر در کانفیگ‌های سایت، تمام درخواست‌ها را به index.php هدایت می‌کند:

location / {
    try_files $uri $uri/ /index.php?$query_string;
}

البته، اگر از Homestead یا Valet استفاده می‌کنید، URLهای کاربرپسند به صورت خودکار کانفیگ شده‌اند.